Objective: The JAK2V617F mutation is present in the majority of patients with essential thrombocythemia (ET) and primary myelofibrosis (PMF). The impact of this mutation on disease phenotype in ET and PMF is still a matter of discussion. This study aims to determine whether there are differences in clinical presentation and disease outcome between ET and PMF patients with and without the JAK2V617F mutation.
Materials and methods: In this single-center study, a total of 184 consecutive Philadelphia-negative chronic myeloproliferative neoplasms, 107 cases of ET and 77 cases of PMF, were genotyped for JAK2V617F mutation using the JAK2 Ipsogen MutaScreen assay, which involves allele-specific polymerase chain reaction.
Results: ET patients positive for JAK2V617F mutation had higher hemoglobin (Hb) and hematocrit (Hct) levels, lower platelet counts, and more prevalent splenomegaly at diagnosis compared to patients negative for the JAK2V617F mutation, but rates of major thrombotic events, arterial thrombosis, and venous thrombosis were comparable between the groups. At presentation, PMF patients with JAK2V617F mutation had significantly higher Hb and Hct levels and leukocyte counts than patients without the mutation. Similar to the findings of ET patients, thromboembolic rates were similar in PMF patients with and without theJAK2V617F mutation. For ET and PMF patients, no difference was observed in rates of death with respect to JAK2V617F mutational status. Moreover, leukemic transformation rate was not different in our PMF patients with and without JAK2V617F mutation.
Conclusion: We conclude that JAK2V617F-mutated ET patients express a polycythemia vera-like phenotype and JAK2V617F mutation in PMF patients is associated with a more pronounced myeloproliferative phenotype.
Amaç: Esansiyel trombositemi (ET) ve primer miyelofibrozis (PMF) tanılı hastaların büyük çoğunluğunda JAK2V617F mutasyonu bulunmaktadır. ET ve PMF’de bu mutasyonun hastalık fenotipi üzerine etkisi halen tartışılmaktadır. Bu çalışmada, JAK2V617F mutasyonunu taşıyan ve taşımayan ET ve PMF hastalarının başvuru sırasındaki klinik parametreler ve hastalık seyri açısından karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Tek merkezli olan bu çalışmada, 107 ET ve 77 PMF olmak üzere toplam 184 Philadelphia-negatif kronik miyeloproliferatif neoplazili hastada bir allel spesifik polimeraz zincir reaksiyonu olan JAK2 Ipsogen MutaScreen kullanılarak JAK2V617F mutasyonu taranmıştır. Bulgular: JAK2V617F mutasyonunu taşıyan ET hastalarında, mutasyon bulunmayanlara göre tanı sırasındaki hemoglobin (Hb) ve hematokrit (Hct) düzeyleri anlamlı olarak daha yüksek, trombosit sayısı daha düşük ve splenomegali oranları daha yüksek bulunmuştur. Fakat her iki grup arasında majör trombotik olay, arteriyel tromboz ve venöz tromboz açısından fark saptanmamıştır. JAK2V617F mutasyonu bulunan PMF hastalarında ise mutasyon taşımayan gruba göre başvuru anındaki Hb, Hct ve lökosit değerleri anlamlı olarak daha yüksek saptanmıştır. PMF hastalarında, ET hastalarında olduğu gibi tromboembolik olayların JAK2V617F mutasyonundan bağımsız olduğu görülmüştür. ET ve PMF hastalarında JAK2V617F mutasyonu varlığında ölüm oranında farklılık gözlenmemiştir. Bunun yanında JAK2V617F mutasyonunu taşıyan ve taşımayan PMF hastaları arasında lösemik dönüşüm oranı açısından anlamlı bir fark bulunmamıştır. Sonuç: Bu çalışmanın sonucunda JAK2V617F mutasyonunu taşıyan ET hastalarında polisitemia vera benzeri fenotipin ortaya çıktığı ve bu mutasyonun varlığında PMF hastalarının daha belirgin bir miyeloproliferatif fenotiple ilişkili olduğu söylenebilir.